SYRIA I LIBAN
W roku 1862 zwiedzał obecne obszary Syrii i Libanu, również po poprzednim pobycie w Egipcie, Karol Bernard Załuski (1834—8 IV 1919), orientalista i poeta, dyplomata w służbie austriacko-węgierskiej. W tym samym roku był też na Synaju. Załuski był wybitnym znawcą języków wschodnich, a zwłaszcza perskiego i arabskiego. Znajomość tę miał okazję pogłębiać w czasie wieloletniej służby dyplomatycznej w Turcji, Egipcie, Persji, Chinach, Japonii i Syjamie przypadającej na łata 1872—99. Dokonywał przekładów z języków europejskich na perski i arabski i odwrotnie. W polskich czasopismach naukowych zamieszczał rozprawy lingwistyczne o tych językach, jak na przykład O perskim języku i piśmiennictwie („Przegląd Polski”, t. XII, 1882, s. 321—347, w oddzielnej odbitce w Krakowie w 1883 r. w objętości 75 s.) i O języku kop- tyjskim („Rocznik Towarzystwa Naukowego Krakowskiego”, t. X, Kraków 1869). Ogłosił też po francusku kilka wierszy na tematy libańskie i syryjskie, jak na przykład Sur les ruines de Tyr lub Ehden, poświęcony cedrom libańskim. Był ponadto współpracownikiem „Bulletin de la Socićtć Khediviale de Gśographie” w Kairze i „Revue d’Egypte”.
