ODKRYCIA STAROŻYTNYCH GREKÓW
Bardziej konkretne i zbliżone do rzeczywistości wiadomości o źródłach Nilu miał już Eratostenes z Cyreny (ok. 275—194 r. p.n.e.), który wskazywał na jeziora równikowe i na okoliczne góry, jako na kolebkę Nilu. Powtórzył to i uściślił Ptolemeusz Klaudiusz (90—168 r. n.e.), podając, że Nil wypływa z wielkich jezior zasilanych przez wody spływające z gór zwanych przez niego Księżycowymi. Odkrycia starożytnych Greków nie ograniczały się zresztą do prób rozwiązania problemu źródeł Nilu. Wyprawiali się oni również i poza Słupy Herkulesa, na wybrzeża zachodniej Afryki. Już w VI w. p.n.e., ok. 530 r., Euthymenes z Marsylii dotarł prawdopodobnie do ujścia Senegalu; po paruset latach, w II w. p.n.e. powtórzył ten 184 wyczyn znakomity historyk Polibiusz (ok. 210—125 r. p.n.e.). Osiągnięcia te jednak nie wywołały współcześnie większych następstw i poszły w zapomnienie.