Kategoria: Wiedza o turystyce
W SEZONIE TURYSTYCZNYM
Jednostki osadnicze o jednym sezonie turystycznym.Najczęściej jest to sezon albo letni związany z wypoczynkiem wakacyjnym (ośrodki nadmorskie), albo zimowy (stacje narciarskie).Częstym kryterium podziału ruchu turystycznego, który jest wykorzystywany w klasyfikacji osadnictwa turystycznego jest cel przyjazdu. Stosując to kryterium, można wyróżnić trzy grupy jednostek osadniczych.Turystyczne jednostki osadnicze o dominacji ruchu wypoczynkowego (miejscowości wypoczynkowe), które można dodatkowo podzielić na ośrodki wypoczynku pobytowego, wędrownego i turystyki kwalifikowanej. Turystyczne jednostki osadnicze o dominacji ruchu krajoznawczego (miejscowości krajoznawcze) związanego najczęściej z wycieczkami lub pielgrzymkami.
DOMINACJA RUCHU KRAJOZNAWCZEGO
Turystyczne jednostki osadnicze o dominacji ruchu związanego z pobytem w uzdrowiskach i innych miejscowościach przyrodoleczniczych — miejscowościach uzdrowiskowych . Bardzo istotną cechą ruchu turystycznego pozwalającą na określenie rangi funkcjonalnej jednostek osadniczych jest zasięg geograficzny przybywających turystów.Stosując to kryterium, wyróżnia się ośrodki osadnicze o lokalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym zasięgu.Przedstawione klasyfikacje funkcjonalne jednostek osadniczych oparte na cechach ruchu turystycznego pozwalają na określenie typów funkcjonalnych, które powstają jako kombinacje poszczególnych klas.
JAKO PRZYKŁAD
Jako przykład można tu podać typ funkcjonalny Krakowa jako osadniczej jednostki turystycznej. Jest to duży, międzynarodowy ośrodek krajoznawczy użytkowany całorocznie. Badania prowadzone nad osadnictwem turystycznym doprowadziły do wykrycia istnienia cyklu życia miejscowości turystycznej (R.W. Butler, 1980). Cykl ten bardzo wyraźnie wskazuje, że w określonym czasie od powstania, a następnie dynamicznego rozwoju przychodzi okres stagnacji miejscowości turystycznej, której dalsze losy uzależnione są od czynników odmładzających, dających nowe impulsy dla dalszego działania, a w przypadku ich braku następuje upadek i przekształcenie miejscowości.
SYSTEM ORGANIZACJI OBSŁUGI RUCHU TURYSTYCZNEGO
System organizacji obsługi ruchu turystycznego tworzą:organizacje i stowarzyszenia turystyczne, które mogą mieć charakter lokalny, regionalny, krajowy, międzynarodowy lub światowy,jednostki organizacji rządowej i samorządowej,organizacje społeczne,podmioty gospodarcze — producenci usług turystycznych oraz jednostki pośredniczące w ich sprzedaży.Pierwsze organizacje i stowarzyszenia turystyczne powstały już w XIX w., a były to zrzeszenia turystów górskich w 1857 r. British Alpin Club w Anglii, a w roku 1873 Towarzystwo Tatrzańskie w Polsce. W roku 1906 powstała organizacja krajoznawcza — Polskie Towarzystwo Krajoznawcze. Ponadto tworzyły się stowarzyszenia różnych form turystyki kwalifikowanej: cyklistów, żeglarzy, wioślarzy itp.
ORGANIZACJE I STOWARZYSZENIA TURYSTYCZNE
Powstające organizacje miały charakter ogólnokrajowy, ale równolegle pojawiały się również lokalne organizacje turystyczne. Znaczenie ich systematycznie rosło, do czego przyczyniło się między innymi to, że zaczęły one tworzyć stowarzyszenia międzynarodowe. Najstarszą organizacją turystyczną jest Międzynarodowa Liga Towarzystw Turystycznych powstała w 1898 r., która od 1919 r. działa pod nazwą Międzynarodowe Stowarzyszenie Turystyki (Al- liance Internationale de Tourisme AIT). Wiele stowarzyszeń międzynarodowych ma ściśle określony profil działania, jak np. powstała w 1904 r. w Paryżu Międzynarodowa Federacja Samochodowa lub w 1932 r. w Lucernie — Międzynarodowa Federacja Kempingu i Karawaningu.
ŚWIATOWA ORGANIZACJA TURYSTYKI
Są one często również związane z grupą społeczną, zwłaszcza środowiskiem młodzieżowym lub studenckim, jak powstała w 1932 r. w Amsterdamie Międzynarodowa Federacja Schronisk Młodzieżowych, której celem jest rozwój turystyki w środowisku młodzieżowym. Międzynarodowe organizacje i zrzeszenia turystyczne odgrywają istotną rolę w rozwoju turystyki. Wiele z nich posiada środki, instrumenty i możliwości pozwalające na aktywne kształtowanie rynku turystycznego.Jedną z najważniejszych międzynarodowych organizacji jest Światowa Organizacja Turystyki (WTO) powstała w 1925 r. jako Międzynarodowy Związek Oficjalnych Organizacji Turystycznych.
OBECNA NAZWA
Obecną nazwę przyjęła w 1974 r. Celem działania tej organizacji jest popieranie i ułatwianie rozwoju turystyki na świecie, a także niesienie pomocy rządom państw członkowskich. Przedmiotem działania WTO jest prowadzenie działalności badawczej w zakresie analiz ekonomicznych, rynków turystycznych, statystyki międzynarodowego ruchu turystycznego, ochrony środowiska itp. Ponadto w zakresie jej działania jest również szkolenie kadr turystycznych, organizacja międzynarodowych konferencji, seminariów itp.
WSZELKIE DZIAŁANIA
Wszelkie jednak działania podlegają zatwierdzeniom Rady Ministrów, Sejmu lub poszczególnych ministerstw. Departament może określać cele i niezbędne do ich osiągnięcia środki finansowe z budżetu państwa. Kompetencje Departamentu ograniczone są do opracowywania przepisów, zarządzeń, rozporządzeń do ustalonych przez Sejm lub RadęMinistrów ustaw i aktów administracyjnych.Ze względu na fakt, że rozwój turystyki jest uzależniony od współdziałania innych gałęzi gospodarki, Departament Turystyki współpracuje m.in. z Ministerstwem Finansów, Kultury i Sztuki, Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Gospodarki Morskiej itp. Dla tworzenia koncepcji strategii rozwoju turystyki na szczeblu terenowym Departament Turystyki współdziała z wojewodami oraz dyrektorami do spraw turystyki w urzędach i wojewódzkich.
Loading ...